De montage is nu bijna compleet.
Bij een film met acteurs is het heel normaal dat er een ADR (additional dialogue recording) wordt gedaan. Dat is voor een natuur film natuurlijk niet mogelijk. Dat zou best wel een bende worden met al die paarden en herten in de opnameruimte.
Toch is er een acteur langs komen vliegen: een heuse hommel!
Een fors exemplaar was per ongeluk onze huiskamer in gevlogen. We hebben hem voorzichtig gevangen en in de spreekcel weer losgelaten. Deze hommel heeft daar een kwartiertje de meest fantastische hommel-geluiden voor me ‘ingesproken’, welke heel goed van pas kwamen op de filmbeelden (de hommel is overigens nadien weer voorzichtig gevangen en buiten tussen de bloemen vrijgelaten). Helaas naam onbekend, anders had hij een welverdiende plaats op de titels gekregen.
Om de mestceremonie kracht bij te zetten had ik nog het geluid van vallende paardenuitwerpselen nodig. Goed gaar gekookte spaghetti was een prima, geurloos alternatief voor de originele substantie.